معترضان ایرانی تیم فوتبالی را در ذهن تصور می‌کنند که بازیکنانش همدل و همراه آنان‌اند؛ تیمی رویایی که تشکیل آن با پیوستن علی کریمی شروع شد و سپس حسین ماهینی و کاوه رضایی به آن ملحق شدند و البته بسیاری بازیکنان جوان که همراهی با اعتراض سراسری مردم را به موقعیت حرفه‌ای خود ترجیح دادند. این تیم همدل با مردم و برای مردم، بهترین بازی را ارائه می‌دهد؛ تماشایی‌تر از فوتبال و برای آزادی.

خبر بازداشت حسین ماهینی نشان می‌دهد موج بازداشت‌ معترضان از روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی-اجتماعی به ورزشکاران رسیده است. ماهینی، فوتبالیست اهل بوشهر که سابقه بازی در پرسپولیس را دارد و ۲۳ بازی ملی انجام داده است، از فعال‌ترین بازیکنان فوتبال در توییتر بود. او پس از کشته شدن مهسا امینی، در توییتر، از تنفر خود نوشت. قتل مهسا امینی هم‌زمان با روز تولدش بود. او علیه حسن عباسی و اظهارات او ضد چهره‌های ورزشی هم موضع گرفت و البته در روزهای اخیر، حمایت خود از علی کریمی را هم اعلام کرده بود.

پس از حسین ماهینی، خبر بازداشت کاوه رضایی نیز منتشر شد. کاوه، بازیکن سابق استقلال، پس از چند سال بازی در اروپا، در فصل جاری به تراکتور تبریز پیوست. او اهل کرمانشاه است و به دلیل اعتراض به قتل مهسا امینی و همراهی‌اش با اعتراض‌های سراسری مردم بازداشت شده است. کاوه رضایی ساعاتی پیش از بازداشت، در حمایت از حسین ماهینی و برای آزادی او متنی را منتشر کرده بود. البته با اظهارات مسئولان باشگاه تراکتور، درباره صحت خبر بازداشت او تردید وجود دارد.

علی اکبر ذوالمجیدیان، سرپرست تیم تراکتور، درباره کاوه رضایی گفت: «کاوه رضایی دو روز است که آسیب دیده و به همین دلیل در تمرین حاضر نشده است؛ با این حال در محل تمرین حاضر بود. آسیب‌دیدگی او از ناحیه مچ پا است. کادر پزشکی در تلاش است تا رضایی به بازی برسد اما هیچ چیز مشخص نیست. کادر پزشکی فردا می‌تواند در این باره اظهارنظر کند.»

 روشن نیست که این حرف‌های سرپرست تراکتور برای پنهان کردن بازداشت کاوه است یا واقعیت دارد.

در روزهایی که بسیاری از بازیکنان تیم ملی هدف انتقاد کاربران رسانه‌های اجتماعی بودند و واکنش‌های بازیکنان تیم ملی محافظه‌کارانه تلقی می‌شد، ورزشکارانی هم بودند که به وقایع اخیر، واکنش‌هایی بیشتر و جدی‌تر نشان دادند؛ از جمله حسین ماهینی، کاوه رضایی، عارف غلامی، وریا غفوری و بسیاری از بازیکنان دیگر  فوتبال.